DVS 2 heeft de vierde plaats binnen bereik!

Defeat is a state of mind; no one is ever defeated until defeat has been accepted as a reality.

Bruce Lee

Terwijl het langzaam kouder wordt en de spieren weer pijn doen, mag ik hier de nederlaag van DVS 2 wegschrijven. Gelukkig is er nog alcohol, de tijdelijke redding van iedere depressieve schrijver. De woorden van Bruce komen hier van pas; misschien is het het beste de nederlaag gewoon niet te accepteren, dan is het ook niet gebeurd? O, was ik maar een struisvogel…

Vandaag mochten we tegen het machtige Castellum 2, de huidige nummer 1 van onze poule! De schrik zat er vooraf goed in. Victor kreeg spontaan de griep (maar kon geen bewijs van de huisarts overleggen), Oswin heeft geprobeerd het land te ontvluchten (maar kwam niet verder dan Limburg) en zelf heb ik geprobeerd mezelf met squash te blesseren. Helaas niet gelukt. Alleen de dames waren dapper en zonder excuses gewoon bereid om de vijand tegemoet te treden. Hoezo, het zwakke geslacht?!

Door zijn onbekendheid met onze tegenstander, wisten we Graham bereid te vinden om in te vallen. Halverwege de wedstrijd, toen het nog niet zo naar plan ging, heeft hij naar eigen zeggen een gesprek met zichzelf gevoerd waarna de vonken er ineens vanaf vlogen. Een wonderlijk Engels ritueel, naast Engelse drop, lauw bier en de Brexit een van de meest moeilijk te begrijpen uitvindingen van over het kanaal. Het was in ieder geval erg leuk weer met hem op de baan te staan!

De wedstrijden

Goed, de wedstrijd dan. Door de wisselbaan heb ik niet alles meegekregen, wat aan het begin misschien maar goed was. We stonden in ieder geval snel op een drie-nul achterstand! Gelukkig deed Lisa een Lisa, waarna het eerste puntje binnen was. Als je niet weet wat een ‘Lisa doen’ is, ga een keer tegen haar singelen en probeer alle rondjes maar te rennen waar ze de shuttle voor je neerlegt terwijl je denkt ‘die rally was toch al klaar’? En altijd met een glimlach.

Zelf mocht ik singelen tegen een jongen die ik al snel beter vond dan mezelf. Tot mijn eigen verbazing won ik de eerste set, maar het lukte me in de tweede en derde net niet aan te haken. Had ik dus toch mooi gelijk! Zeer tevreden met mijn eigen inzicht feliciteerde ik hem en ging voldaan weer op de bank zitten.

Marieke stond lekker te singelen, het zag er allemaal goed uit. Het jammere van spelen tegen een nummer 1-team is dat de spelers vaak best goed zijn. Goed is dan soms niet goed genoeg, maar ik hoop echt dat Marieke er moed uit put voor de volgende singels. Zo gaat het zeker lukken!

Actiefoto van onze reporter ter plaatse.

5-1 achter, berg de shuttles maar vast op en zet Studio Sport maar alvast aan. Dan zou je wel het hoogtepunt missen. Wat waren onze mixen heerlijk. Onze (Els & Joost) eerste mix gaf zoveel voldoening dat een tegenstander, ondanks de klinkende matchzege, minuten lang zonder een woord te zeggen in de leegte staarde (waar echt niet veel te zien was). Terwijl hij toch gewaarschuwd was door het alarm in de zaal dat er iets te gebeuren stond. Na nog een beetje stroef begin haalden Graham en Marieke vervolgens hun gram in de tweede mix. Wat was die derde set goed!

Fons kan het niet meer aanzien in de eerste set. Later ging het super!

De einduitslag

Einduitslag 3-5. Heel democratisch heeft iedereen een puntje gemaakt. Waarbij de dames er maar twee wedstrijden voor nodig hadden en de heren drie. Let’s man up next time! Al met al was iedereen best tevreden. Tenminste totdat we de bar uitgekeken werden vanwege het feest dat daar ter ere van de 8-0 van DVS 1 werd gegeven. We waren onder de indruk van hoe snel dat allemaal georganiseerd werd, maar wel wat teleurgesteld dat we niet mochten blijven.

Zo koersen we keurig op de vierde plaats aan. Van iedereen die er bier op wil zetten dat we geen vierde zullen worden neem ik de weddenschap aan! Ik voorspel de toekomst en mocht het misgaan verander ik hem misschien net iets…

Nostradamus